Indicaties
Een proctologisch nazicht kan aangevraagd worden door uw behandelende arts omwille van verschillende redenen. Evaluatie van bepaalde symptomen om een diagnose te stellen zoals bij een veranderd stoelgangspatroon, anaal bloedverlies, jeuk of pijn. Bij een proctologisch nazicht kunnen bijvoorbeeld aambeien of “speen”, een anale kloof, e.d. vastgesteld worden. Vaak heeft een proctologisch nazicht als doel een behandeling in te stellen van een onderliggende aandoening zoals bv. behandeling van speen of aambeien.
Techniek
Bij een proctologisch onderzoek kan de anus, het anaal kanaal en de endeldarm worden onderzocht. Het onderzoek verschilt van andere endoscopische technieken. Het is een combinatie is van een klinisch onderzoek (met de vinger) en een endoscopisch onderzoek met technisch eenvoudigere toestellen: een anuscoop en eventueel een rigide rectoscoop (deze is langer dan de anuscoop). Hierbij wordt een rigide buis gebruikt die met een lichtbron verbonden is, om de binnenzijde van het laatste deel van de dikke darm (rectum en anaal kanaal) te onderzoeken. Over het algemeen wordt een standaard proctologisch nazicht goed verdragen en kan uitgevoerd worden zonder verdoving.
Voorbereiding
Voor een standaard proctologisch nazicht via de raadpleging dient er geen voorbereiding te gebeuren.
Verloop van het onderzoek
Het proctologisch onderzoek duurt gemiddeld 5 à 10 minuten en gebeurt in zogenaamde genupectorale houding. Hierbij steunt u op ellebogen en knieën. Als u deze houding moeilijk kan aanhouden, kan het onderzoek ook in zijlig gebeuren. Eerst zal de arts de anus bekijken. Nadien volgt er een onderzoek met de vinger. Uiteindelijk zal er een anusscopie en/of rectoscopie gebeuren waarbij de arts voorzichtig een buisje inbrengt via de aars en het laatste stuk van de darm kan onderzoeken.
Het verloop van een therapeutisch procedure verschilt naargelang de onderliggende aandoening en de soort ingreep. Aambeien kunnen bv. worden behandeld met een infraroodlamp. Indien nodig kunnen één of meerdere aambeien worden afgebonden met een rekkertje (Barronligaturen). Sclerotherapie werd vroeger vaak toegepast (o.v.v. spuitjes). In sommige situaties kan deze techniek nog worden toegepast.
Mogelijke verwikkelingen
Na een standaard proctologisch onderzoek ondervindt u normaal gezien geen last. U mag na het onderzoek normaal eten. Het (her)opstarten van bloedverdunnende medicatie bespreekt uw best met de arts die het onderzoek heeft uitgevoerd of uw huisarts.
De eerste dagen na het plaatsen van een rekkertje wordt aangeraden om niet te fel te persen bij de ontlasting.
Indien er een rekkertje is geplaatst kan u de dag(en) nadien een anale druk ondervinden of zelfs pijn, waarvoor je een klassieke pijnstiller mag nemen, zoals paracetamol (Dafalgan®) of ontstekings-remmers (zoals Ibuprofen of Diclofenac). Zelden is er een krachtigere pijnstiller nodig zoals Tramadol. Als het rekkertje zijn dienst heeft bewezen (gemiddeld na 7-10 dagen), valt het spontaan af. Meestal gaat dit onopgemerkt voorbij, soms gaat dit gepaard met een beetje bloedverlies, wat volstrekt normaal is.
Uitzonderlijk kan de bloeding of de pijn heviger zijn, of kan er zich een abcesje ontwikkelen. Dan is een aangepaste behandeling/aanpak noodzakelijk en neemt u best contact op met uw huisarts of behandelend arts. Buiten de werkuren kan u steeds terecht op de huisartsenwachtpost of spoedgevallendienst.
Heeft u nog vragen, of bent u van mening dat bepaalde informatie ontbreekt of onduidelijk is, neem gerust contact op met ons!