Wat is een Barrett-slokdarm?


Een Barrett-slokdarm is een aandoening waarbij het slijmvlies aan de binnenkant van de slokdarm verandert. 

Een Barrett-slokdarm komt vooral voor bij chronische klachten van brandend maagzuur. 

Hoe ontstaat een Barrett-slokdarm?


De slokdarm is bekleed met een bepaald type slijmvlies, dat niet goed tegen maagzuur bestand is. Bij mensen met chronische reflux raakt dit slijmvlies geïrriteerd en ontstaat er een slokdarmontsteking (reflux-oesofagitis). Als de slokdarmontsteking langere tijd blijft bestaan, kan het lichaam zich hiertegen proberen te beschermen door het oorspronkelijke slijmvlies te vervangen door een ander type slijmvlies. Het weefsel gaat dan lijken op maag- of darmslijmvlies, de structuur en de kleur van het weefsel van de slokdarm verandert. 

Dit kan zich tot enkele centimeters beperken maar het kan zich ook tot vrij hoog in de slokdarm doorzetten.  

Deze verandering noemen we een Barrett slokdarm. 

 

Waarom is het belangrijk om dit in de gaten te houden? 

Een Barrett slokdarm is op zichzelf geen kanker, maar het kan in sommige gevallen een voorloper zijn van slokdarmkanker. Er kunnen onrustige cellen (dysplasie) ontstaan die abnormaal groeien. Die zouden kwaad- 

aardig kunnen worden. 

De kans hierop is klein (minder dan 5%), maar wel groter dan bij mensen zonder Barrett. 

Daarom is het belangrijk om regelmatig controles te laten doen, bijvoorbeeld via een gastroscopie (kijkonderzoek van de slokdarm). 

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Een Barrett-slokdarm kan alleen worden vastgesteld door een endoscopisch onderzoek van de slokdarm (gastroscopie) inclusief een biopsie, dwz. één of meerdere hapjes weefsel uit de wand van de slokdarm die worden onderzocht onder de microscoop. De biopsie is nodig om te onderzoeken of het daadwerkelijk om een Barrett-slokdarm gaat en of er al sprake is van “onrustige” (premaligne) cellen. Een Barrett-slokdarm kan alleen worden vastgesteld door een endoscopisch onderzoek van de slokdarm (gastroscopie) inclusief een biopsie, dwz. één of meerdere hapjes weefsel uit de wand van de slokdarm die worden onderzocht onder de microscoop. De biopsie is nodig om te onderzoeken of het daadwerkelijk om een Barrett-slokdarm gaat en of er al sprake is van “onrustige” (premaligne) cellen.

Klachten:

Er zijn geen typische klachten voor een Barrett-slokdarm. Sommige patiënten hebben al jarenlang last van brandend maagzuur, terwijl anderen volledig klachtenvrij zijn.  

Ook is het zo dat niet alle patiënten met klachten van brandend maagzuur een Barrett-slokdarm ontwikkelen. Het is nog onbekend waarom sommige patiënten met ernstig refluxlijden een Barrett-slokdarm ontwikkelen terwijl bij anderen dit niet gebeurt. 

Behandeling:

De slijmvliesveranderingen in een Barrett slokdarm kunnen niet worden teruggedraaid, maar het is belangrijk om verdere schade te voorkomen.  

Dat gebeurt meestal met: 

Medicatie zoals maagzuurremmers, die ervoor zorgen dat het maagsap niet zuur meer is 

Leefstijladviezen, zoals: 

• Afvallen bij overgewicht 

• Stoppen met roken 

• Vermijden van koffie, alcohol en zure of pikante voeding 

• Geen eten vlak voor het slapen 

In sommige gevallen is extra behandeling nodig, bijvoorbeeld als er afwijkende cellen worden gevonden.  

Opvolging:

Als u gediagnosticeerd bent met een Barrett slokdarm, volgt uw arts de Europese (ESGE) richtlijnen om het risico op slokdarmkanker zo klein mogelijk te houden. Hieronder leest u wat dat concreet voor u betekent.